BİSKÜVİLİ VARDİYALAR

 BU BÖLÜMDEKİ YAŞANMIŞLIKLAR VARDİYALI ÇALIŞMALARDAN

Karaman'da bisküvi fabrikasında çalışan Zübeyde Sevde Hanım'ın yaşanmışlıklarından bir kesit.

Yazan arkadaşın yüreğine sağlık az bile yazmış 

 kız erkek karışık   başın açık taciz ederler diye ortaokula yollamayan ailem 13 yaşımda 12 saat çalışmam için beni gece gündüz demeden at gibi koşturan erkekligi sadece belden aşagi konusmak sananlarla dolu fabrikanın kapısına bıraktılar. O gün bnm için yetimhane ye bırakılmak tan farksizdi. Her gun sabah bi olsa yarin gelmem derdim . Yarin olunca ay sonu gelsin cikacam derdim kim öğretti bu sabrı bana neydi o yasta omuzlarimdaki yük herkes gece sicak yataginda uyurken ben fabrikadaki o küçük camdan güneşin  doğmasını beklerdim. 13 14 yaşındaki çocuktan medet uman ailemede  çocukluğumu çalıp zengin olurken sgk dan gelen olunca cocuklari depo ya saklayan  iş verenlere de  hakkım haram olsun. Ahirette iki elim yakanızda 

 Hele biryer vardi ki bilen bilir 4 12 vardiyasindan sonra gece 3 e kadar yanan kolilerini mesaisiz actiranlar.  hiç mi aklı başında bi usta başı, çavuş,  vardiye amiri yoktu hakkımızı savunacak hepsi bi alay yalakaydi iş verene yaranmak için 40 takla atan soytarılar 

Yanan ellerimin  boyumdan büyük kazanların ağırlığı altında ezilisimin acısı hâlâ taze onca yıl geçti  biskuviden de kokusundan da nefret ederim . Bisküvi  kokusu uykusuzluk demek benim için.(Zübeyde Sevde)